συνθεαγός

ὁ, Α

αυτός που είναι θεαγός* από κοινού με άλλον, δηλαδή ιερέας που κρατά ξόανα τών θεών κατά τις λιτανείες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + θεαγός«ιερέας που κρατούσε ξόανα τών θεών κατά τις λιτανείες»].